جرم تهدید درجه چند است؟

جرم تهدید از جمله جرایم تعزیری است که طبق قانون مجازات اسلامی ایران، در دسته جرایم درجه ۶ قرار می گیرد. این درجه بندی، با توجه به اصلاحات اخیر و به ویژه قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، تأثیر مستقیمی بر میزان مجازات های حبس، جزای نقدی و شلاق دارد و به معنای حبس از یک ماه تا یک سال، جزای نقدی بیش از بیست میلیون (۲۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا هشتاد میلیون (۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال و شلاق از ۳۱ تا ۷۴ ضربه برای مرتکب است. شناخت دقیق ابعاد و مجازات های این جرم، برای حفظ امنیت فردی و اجتماعی و آگاهی از حقوق شهروندی در مواجهه با تهدیدات احتمالی، اهمیت حیاتی دارد.

در این مقاله به بررسی جامع جرم تهدید در نظام حقوقی ایران می پردازیم. از تعریف دقیق حقوقی و ارکان تشکیل دهنده آن گرفته تا انواع مختلف تهدید، مجازات های مرتبط با هر یک و تأثیر قانون کاهش مجازات حبس تعزیری بر آنها، همگی با استناد به مواد قانونی ذی ربط تحلیل خواهند شد. همچنین، تفاوت های کلیدی جرم تهدید با جرایم مشابهی چون توهین، جنبه های خصوصی و عمومی آن، و مراحل قانونی پیگیری شکایت از این جرم را تشریح می کنیم تا راهنمایی معتبر برای عموم شهروندان، قربانیان تهدید، متهمین و حتی دانشجویان حقوق و وکلا فراهم آوریم.

تعریف جرم تهدید و ارکان آن در قانون ایران

تهدید، رفتاری است که موجب ترساندن دیگری از وقوع ضرری در آینده شود. این ضرر می تواند شامل آسیب های جانی، حیثیتی، مالی یا افشای اسرار نسبت به خود شخص یا بستگان او باشد. در نظام حقوقی ایران، جرم تهدید با هدف حمایت از امنیت روانی و جسمانی افراد در برابر اعمال خشونت آمیز یا سوءاستفاده های احتمالی، جرم انگاری شده است.

مفهوم حقوقی تهدید

تهدید به معنای ترساندن یک شخص به ارتکاب عملی نامشروع و زیان آور در آینده است. این عمل نامشروع می تواند طیف وسیعی از آسیب ها را دربرگیرد که شامل موارد نفسانی (مانند قتل یا صدمه جسمی)، شرفی (مانند هتک حیثیت و آبروریزی)، مالی (مانند تخریب اموال یا ضرر اقتصادی) و افشای سر (افشای اطلاعات محرمانه یا خصوصی) باشد. نکته مهم این است که این تهدید باید نسبت به خود فرد یا بستگان او صورت گیرد و لزوماً به درخواست وجه یا مال یا انجام فعلی از سوی تهدیدشونده منجر نشود.

ارکان تشکیل دهنده جرم تهدید

برای تحقق جرم تهدید، مانند سایر جرایم، وجود سه رکن اصلی ضروری است:

• رکن قانونی: مبنای قانونی جرم تهدید در ماده ۶۶۹ کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات های بازدارنده) مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحات بعدی آن آمده است. بر اساس این ماده:

  «هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشاء سری نسبت به خود یا بستگان او نماید اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد به مجازات شلاق تا هفتاد و چهار ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.»

• رکن مادی: این رکن شامل هر فعلی است که موجب ترساندن فرد مورد تهدید شود. این فعل می تواند به اشکال مختلفی صورت پذیرد، از جمله:

  1. تهدید لفظی (مانند گفتن جملات تهدیدآمیز)
  2. تهدید کتبی (مانند ارسال نامه یا یادداشت)
  3. تهدید پیامکی یا در فضای مجازی (ارسال پیام یا انتشار محتوا)
  4. تهدید از طریق حرکات یا اشارات (مانند نشان دادن سلاح یا ژست تهدیدآمیز)

  مهمترین نکته در رکن مادی این است که لزوماً نیازی به تحقق فعل تهدیدآمیز نیست. یعنی صرف ابراز تهدید، حتی اگر تهدیدکننده قصد انجام آن را نداشته باشد، جرم را محقق می سازد.

• رکن معنوی: رکن معنوی یا سوء نیت، به قصد و اراده مرتکب برای ارتکاب جرم اشاره دارد. در جرم تهدید، رکن معنوی شامل موارد زیر است:

  • قصد عام: مرتکب باید با اراده و آگاهی، عمل تهدیدآمیز را انجام دهد.
  • قصد خاص: مرتکب باید قصد ترساندن و ایجاد هراس در شخص مورد تهدید را داشته باشد.
  • علم به نامشروع بودن: مرتکب باید بداند که عملی که به آن تهدید می کند، نامشروع و غیرقانونی است.

• موضوع تهدید: موضوع تهدید می تواند شامل هر یک از موارد زیر باشد:

  • تهدید به قتل یا آسیب های جسمی (نفسانی)
  • تهدید به هتک حیثیت، آبرو یا شرف (شرفی)
  • تهدید به ضرر مالی (مانند آتش زدن اموال، سرقت)
  • تهدید به افشای اسرار خصوصی (اسرار شخصی یا خانوادگی)

• شرط ممکن الوقوع بودن: تهدید باید به اندازه ای جدی و قابل باور باشد که شخص مورد تهدید، امکان وقوع آن را در آینده محتمل بداند و از آن به طور منطقی بترسد. تهدیداتی که کاملاً غیرمنطقی یا غیرقابل اجرا به نظر می رسند، ممکن است جرم تلقی نشوند؛ مثلاً تهدید به سفر به مریخ و آسیب رساندن در آنجا.

درجه جرم تهدید در قانون مجازات اسلامی و تبعات آن

همانطور که در مقدمه اشاره شد، شناخت درجه جرم تهدید برای درک دقیق مجازات ها و تبعات قانونی آن بسیار حائز اهمیت است. در قانون مجازات اسلامی ایران، جرایم تعزیری به هشت درجه تقسیم شده اند که هر درجه مجازات های خاص خود را دارد.

تعیین درجه جرم تهدید

جرم تهدید، موضوع ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، در دسته جرایم تعزیری درجه ۶ قرار می گیرد. این درجه بندی شامل طیف وسیعی از مجازات هاست که با توجه به شرایط پرونده، شخصیت طرفین و تشخیص قاضی اعمال می شود.

مفهوم مجازات تعزیری درجه ۶

پیش از اصلاحات قانونی، مجازات های اصلی جرایم تعزیری درجه ۶ شامل حبس بیش از شش ماه تا دو سال، جزای نقدی بیش از بیست میلیون (۲۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا هشتاد میلیون (۸۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال، و شلاق از ۳۱ تا ۷۴ ضربه بود. اما با تصویب قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در سال ۱۳۹۹، تغییرات مهمی در مجازات حبس این درجه از جرایم ایجاد شد.

بر اساس این قانون، مجازات حبس برای جرم تهدید (موضوع ماده ۶۶۹) به حبس از یک ماه تا یک سال تقلیل یافت. این کاهش به منظور بازنگری در سیاست های کیفری و کاهش جمعیت زندان ها صورت گرفت. در نتیجه، قاضی مختار است که با توجه به اوضاع و احوال پرونده، یکی از مجازات های حبس (با دامنه جدید)، شلاق یا جزای نقدی را برای مرتکب تعیین کند. البته، در مواردی که تهدید همراه با اجبار باشد (ماده ۶۶۸)، مجازات ها متفاوت خواهد بود که در ادامه به آن می پردازیم.

تبعات درجه ۶ بودن جرم تهدید

درجه ۶ بودن جرم تهدید، پیامدهای حقوقی متعددی در پی دارد:

• شروع به جرم: طبق ماده ۱۲۲ قانون مجازات اسلامی، شروع به جرم برای جرایم تعزیری درجه ۶ و پایین تر، قابل مجازات نیست. به این معنا که اگر فردی مقدمات ارتکاب تهدید را فراهم کند اما به هر دلیلی موفق به انجام عمل تهدیدآمیز نشود، مجرم تلقی نمی شود.

• تخفیف مجازات: قاضی می تواند با توجه به اوضاع و احوال خاص پرونده، دلایل تخفیف مجازات را بررسی کرده و مجازات تعیین شده را تا یک یا دو درجه کاهش دهد. این امر به قاضی اختیار بیشتری برای انطباق مجازات با شرایط متهم و جرم می دهد.

• مرور زمان: قواعد مرور زمان در جرایم تعزیری درجه ۶ اعمال می شود. مرور زمان به مدت زمانی اشاره دارد که پس از آن، تعقیب یا اجرای حکم متوقف می شود. برای جرایم تعزیری درجه ۶، مرور زمان تعقیب هفت سال و مرور زمان اجرای حکم ده سال است.

• عفو و آزادی مشروط: درجه جرم بر شرایط اعطای عفو یا آزادی مشروط نیز تأثیرگذار است. به طور کلی، جرایم با درجه پایین تر، شانس بیشتری برای استفاده از این تسهیلات قانونی دارند.

• کیفیت دادرسی: رسیدگی به جرایم تعزیری درجه ۶ در صلاحیت دادگاه های کیفری ۲ قرار دارد.

مجازات انواع مختلف تهدید (با استناد به مواد قانونی مرتبط)

هرچند مبنای اصلی جرم تهدید ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی است، اما ماهیت و شیوه ارتکاب تهدید می تواند باعث ورود مواد قانونی دیگر و در نتیجه مجازات های متفاوت یا اضافی شود. در ادامه به بررسی مجازات انواع مختلف تهدید می پردازیم.

مجازات تهدید به قتل و ضررهای جسمانی

تهدید به قتل یا ایراد صدمات جسمانی (ضرر نفسی) از جدی ترین انواع تهدید است. در این موارد، ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی به طور مستقیم اعمال می شود و مرتکب به شلاق تا ۷۴ ضربه یا حبس از یک ماه تا یک سال (با توجه به قانون کاهش مجازات حبس تعزیری) محکوم خواهد شد. در صورتی که تهدید به قدری جدی و همراه با اقدامات مقدماتی برای اجرای تهدید باشد (مانند خرید سلاح یا طرح ریزی حمله)، ممکن است علاوه بر جرم تهدید، مشمول عناوین مجرمانه دیگری همچون شروع به جرایم سنگین تر نیز تلقی شود، اگرچه شروع به جرم تهدید به تنهایی مجازات ندارد.

مجازات تهدید به آبروریزی (ضررهای شرفی) و افشای اسرار

تهدید به هتک حیثیت، افشای اطلاعات خصوصی یا آبروریزی نیز مشمول ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی است. این نوع تهدید می تواند تبعات روانی و اجتماعی شدیدی برای قربانی داشته باشد.

تهدید در فضای مجازی و پیامکی

ماهیت تهدید مهم است، نه ابزار آن. بنابراین، تهدید از طریق پیامک، شبکه های اجتماعی یا هر پلتفرم آنلاین دیگری، همچنان مشمول ماده ۶۶۹ ق.م.ا خواهد بود. با این حال، اگر تهدید در فضای مجازی همراه با تحریف یا انتشار صوت یا تصویر دیگری باشد، ممکن است مشمول ماده ۷۴۴ قانون مجازات اسلامی (جرایم رایانه ای) نیز شود که مجازات حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (۵.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا چهل میلیون (۴۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال یا هر دو را در پی دارد. این ماده به طور خاص به مواردی می پردازد که هتک حیثیت از طریق دستکاری و انتشار محتوای دیجیتال صورت گرفته باشد.

مجازات تهدید با اجبار (ماده ۶۶۸ قانون مجازات اسلامی)

تهدید با اجبار که در ماده ۶۶۸ قانون مجازات اسلامی پیش بینی شده، تفاوت ماهوی با ماده ۶۶۹ دارد. ماده ۶۶۸ جرم مقید به نتیجه است و هدف خاصی مانند گرفتن نوشته، سند، امضا یا مهر را دنبال می کند. این ماده بیان می دارد:

«هر کس با جبر و قهر یا با اکراه و تهدید دیگری را ملزم به دادن نوشته یا سند یا امضاء یا مهر نماید و یا سندی و نوشته ای که متعلق به او یا سپرده به او می باشد را از وی بگیرد، به حبس از سه ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»

تفاوت کلیدی ماده ۶۶۸ و ۶۶۹ در این است که در ماده ۶۶۸، برای تحقق جرم، حتماً باید نتیجه مورد نظر (مانند گرفتن سند) محقق شود، در حالی که در ماده ۶۶۹ صرف تهدید، جرم محسوب می شود. همچنین، در ماده ۶۶۸ از حرف و بین مجازات حبس و شلاق استفاده شده که به معنای جمع هر دو مجازات است، در حالی که در ماده ۶۶۹ حرف یا به قاضی اختیار انتخاب یکی از مجازات ها را می دهد. جرم ماده ۶۶۸ نیز از جرایم تعزیری درجه ۶ محسوب می شود و با اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، مجازات حبس آن به ۴۵ روز تا ۱ سال تقلیل یافته است.

مجازات تهدید با سلاح سرد (چاقو، قمه)

اگر تهدید با استفاده از سلاح سرد مانند چاقو، قمه یا هر ابزار دیگری که قابلیت ایجاد رعب و وحشت دارد صورت گیرد، علاوه بر شمول ماده ۶۶۹ ق.م.ا، ممکن است مرتکب مشمول مجازات های اضافی مربوط به حمل و استفاده از سلاح سرد نیز قرار گیرد. مواد ۶۱۷ و ۶۱۷ مکرر قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) به موضوع قدرت نمایی با چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر و اخلال در نظم عمومی می پردازند. به عنوان مثال، ماده ۶۱۷ مکرر حمل سلاح های سرد خاص را جرم انگاری کرده و در صورت استفاده از آنها برای قدرت نمایی، اخاذی یا ایجاد مزاحمت، مجازات حبس از شش ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق در پی خواهد داشت. بنابراین، تهدید با سلاح سرد می تواند منجر به مجازات های متعدد و سنگین تر شود.

مجازات تهدید اسیدپاشی

تهدید به اسیدپاشی، به دلیل ماهیت وحشتناک و آسیب های جبران ناپذیری که می تواند به دنبال داشته باشد، بسیار جدی تلقی می شود. صرف تهدید به اسیدپاشی، تحت شمول ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی قرار می گیرد و مجازات های مقرر در آن (شلاق تا ۷۴ ضربه یا حبس از یک ماه تا یک سال) برای مرتکب اعمال می شود. البته، در صورت تحقق عمل اسیدپاشی، قوانین خاص و بسیار سختگیرانه تری که برای این جرم وضع شده اند، اعمال خواهند شد که شامل مجازات های شدیدتری نظیر قصاص، حبس های طولانی مدت و پرداخت دیه هستند.

جنبه خصوصی و عمومی جرم تهدید (قابل گذشت بودن)

یکی از ویژگی های مهم جرم تهدید، قابل گذشت بودن آن است. این ویژگی، تأثیر بسزایی در فرآیند رسیدگی قضایی و سرنوشت متهم دارد.

تعریف جرم قابل گذشت

جرایم قابل گذشت به آن دسته از جرایم گفته می شود که تعقیب کیفری و مجازات مرتکب، تنها با شکایت شاکی خصوصی آغاز شده و با گذشت او (رضایت دادن شاکی)، تعقیب و رسیدگی قضایی متوقف و در صورت صدور حکم، اجرای آن نیز موقوف می شود. به عبارت دیگر، اراده شاکی خصوصی در این جرایم نقش محوری دارد.

تأکید بر قابل گذشت بودن جرم تهدید

جرم تهدید، موضوع ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی، کاملاً قابل گذشت است. این بدان معناست که اگر شخصی مورد تهدید قرار گیرد، برای آغاز رسیدگی قضایی، حتماً باید شکواییه خود را به مراجع قضایی تقدیم کند. در هر مرحله از دادرسی، اگر شاکی خصوصی از شکایت خود صرف نظر کند و رضایت دهد، پرونده مختومه شده و مجازات اجرا نخواهد شد (مگر اینکه اجرای حکم شروع شده باشد که در آن صورت نیز می تواند متوقف شود).

استثنائات

در برخی موارد خاص، حتی در جرایم قابل گذشت نیز ممکن است جنبه عمومی جرم مطرح شود که اجازه گذشت شاکی خصوصی را به طور کامل نفی نکند، اما تأثیری در جنبه عمومی آن نداشته باشد. به عنوان مثال، اگر تهدید به گونه ای باشد که اخلال در نظم عمومی ایجاد کند یا با جرایم دیگری (مانند قدرت نمایی با سلاح سرد که دارای جنبه عمومی است) همراه باشد، هرچند شاکی خصوصی می تواند از جنبه خصوصی آن گذشت کند، اما جنبه عمومی جرم توسط مدعی العموم (دادستان) پیگیری خواهد شد.

تفاوت جرم تهدید و توهین (توضیح مختصر و کلیدی)

جرم تهدید و توهین، هرچند هر دو به نوعی به هتک حرمت و امنیت روانی افراد مربوط می شوند، اما دارای تفاوت های ماهوی و قانونی هستند که درک آنها ضروری است.

توهین

توهین به معنای هتک حرمت و بی اعتبار کردن فرد با استفاده از الفاظ رکیک، فحاشی یا انجام اعمالی است که در عرف موجب تحقیر و خوار شمردن شخص شود. مبنای قانونی جرم توهین، ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) است که مقرر می دارد: توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد (مستوجب) جزای نقدی درجه شش خواهد بود. قذف، نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگری است که مجازات حد دارد.

تفاوت های اصلی

تفاوت های عمده بین جرم تهدید و توهین را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

1. زمان ارتکاب و هدف:

   • تهدید: مربوط به عملی نامشروع و زیان آور در آینده است و هدف آن ایجاد ترس و هراس در مخاطب است.
   • توهین: مربوط به هتک حیثیت در حال حاضر است و هدف آن تحقیر و خوار شمردن فرد در همان لحظه است و لزوماً نیازی به ایجاد ترس ندارد.

2. ماهیت عمل:

   • تهدید: وعده انجام عملی است که به خودی خود نامشروع است (مثل قتل، آبروریزی، ضرر مالی).
   • توهین: به کار بردن الفاظ یا انجام حرکاتی است که در عرف توهین آمیز تلقی می شود.

درجه مجازات

هر دو جرم تهدید و توهین، از جرایم تعزیری درجه ۶ محسوب می شوند و مجازات های مشابهی در خصوص حبس و شلاق برای آن ها در نظر گرفته شده است (البته با رعایت قانون کاهش مجازات حبس تعزیری).

نحوه شکایت و مراحل قانونی پیگیری جرم تهدید

پیگیری قانونی جرم تهدید نیازمند رعایت مراحل مشخصی است. آگاهی از این مراحل می تواند به شاکیان در تسریع روند و افزایش اثربخشی شکایت کمک کند.

جمع آوری مدارک

اولین و مهمترین گام در پیگیری جرم تهدید، جمع آوری مستندات و شواهد معتبر است. هر گونه مدرکی که اثبات کننده وقوع تهدید باشد، می تواند در دادگاه مورد استناد قرار گیرد. این مدارک شامل موارد زیر می شود:

• پیامک های تهدیدآمیز
• فایل های صوتی ضبط شده (با رعایت قوانین مربوط به ضبط مکالمات)
• فیلم ها یا تصاویر حاوی تهدید
• اسکرین شات از تهدیدات در فضای مجازی (شبکه های اجتماعی، ایمیل)
• شهادت شهود (افرادی که شاهد وقوع تهدید بوده اند)
• نامه ها یا یادداشت های کتبی تهدیدآمیز

تنظیم شکواییه

پس از جمع آوری مدارک، شاکی باید نسبت به تنظیم شکواییه اقدام کند. شکواییه باید به صورت کتبی و از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت شود. در شکواییه باید مشخصات کامل شاکی و مشتکی عنه (در صورت اطلاع)، شرح دقیق واقعه تهدید، زمان و مکان وقوع آن، و نوع تهدید به همراه مستندات ضمیمه شده، ذکر گردد. برای اطمینان از صحت و کامل بودن شکواییه، استفاده از مشاوره حقوقی تخصصی توصیه می شود.

مراحل دادرسی

پس از ثبت شکواییه، مراحل قانونی به شرح زیر طی می شود:

1. تحقیقات مقدماتی در دادسرا: پرونده به دادسرای مربوطه ارجاع می شود. بازپرس یا دادیار، با بررسی شکواییه و مدارک، اقدام به احضار طرفین و تحقیق از آنها می کند. در این مرحله، ممکن است تحقیقات بیشتری برای اثبات جرم صورت گیرد، از جمله استعلام از مراجع ذی ربط یا دعوت از شهود.

2. صدور قرار نهایی در دادسرا: در صورت کافی بودن دلایل، قرار جلب به دادرسی صادر و پرونده به دادگاه کیفری ارجاع می شود. در غیر این صورت، قرار منع تعقیب یا موقوفی تعقیب صادر می گردد.

3. ارجاع به دادگاه کیفری: پرونده پس از صدور قرار جلب به دادرسی، برای رسیدگی و صدور حکم نهایی به دادگاه کیفری ۲ (به دلیل درجه ۶ بودن جرم) ارسال می شود. دادگاه پس از تشکیل جلسه رسیدگی و شنیدن دفاعیات طرفین، اقدام به صدور رأی می کند.

اهمیت وکیل کیفری

حضور وکیل کیفری در تمامی مراحل پیگیری جرم تهدید، از اهمیت بسزایی برخوردار است. وکیل متخصص می تواند:

• در جمع آوری مستندات قانونی و معتبر به شاکی کمک کند.
• شکواییه را به صورت دقیق و مستدل تنظیم نماید.
• در جلسات دادسرا و دادگاه حضور یافته و از حقوق موکل خود دفاع کند.
• نسبت به فرآیندهای قانونی، اعتراض به آرا و پیگیری اجرای احکام، راهنمایی های لازم را ارائه دهد.
• در صورت نیاز به مصالحه و گذشت، نقش میانجی گر را ایفا کند و بهترین نتیجه را برای موکل خود رقم بزند.

نتیجه گیری

جرم تهدید، با توجه به ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی و اصلاحات ناشی از قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، در زمره جرایم تعزیری درجه ۶ قرار می گیرد. این درجه بندی به معنای مجازات حبس از یک ماه تا یک سال، شلاق تا ۷۴ ضربه یا جزای نقدی متناسب با شدت جرم است. شناخت کامل ارکان مادی و معنوی، انواع مختلف تهدید از جمله تهدید به قتل، آبروریزی، در فضای مجازی یا با سلاح سرد، و همچنین تمایز آن با جرم توهین، برای هر شهروندی ضروری است. اهمیت قابل گذشت بودن این جرم و نقش شاکی در فرآیند دادرسی، از نکات کلیدی است که در این مقاله به آن پرداختیم.

آگاهی از حقوق و تعهدات قانونی، راهکار اساسی در مواجهه با تهدیدات و پیگیری حقوقی آن هاست. در صورت مواجهه با چنین شرایطی، جمع آوری دقیق مدارک و شواهد، تنظیم شکواییه از طریق دفاتر خدمات قضایی و طی کردن مراحل دادرسی در دادسرا و دادگاه، الزامی است. با توجه به پیچیدگی های مسائل حقوقی، توصیه می شود برای اطمینان از بهترین نتیجه و حفظ حقوق خود، از مشاوره وکلای متخصص کیفری بهره مند شوید. این اقدام نه تنها روند پیگیری را تسهیل می کند، بلکه به شما در درک صحیح قوانین و اتخاذ تصمیمات آگاهانه یاری می رساند و می تواند به مثابه یک سپر محکم در برابر آسیب های احتمالی عمل کند.

سوالات متداول

آیا شروع به جرم تهدید مجازات دارد؟

خیر، طبق ماده ۱۲۲ قانون مجازات اسلامی، شروع به جرم برای جرایم تعزیری درجه ۶ و پایین تر، از جمله جرم تهدید، قابل مجازات نیست.

مجازات تهدید پس از قانون کاهش حبس دقیقاً چقدر است؟

پس از قانون کاهش مجازات حبس تعزیری (مصوب ۱۳۹۹)، مجازات حبس برای جرم تهدید (ماده ۶۶۹) از یک ماه تا یک سال تعیین شده است. علاوه بر آن، مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا جزای نقدی نیز می تواند اعمال شود.

آیا تهدید در شبکه های اجتماعی درجه و مجازات متفاوتی دارد؟

خیر، ماهیت تهدید مهم است نه ابزار آن. بنابراین، تهدید در شبکه های اجتماعی نیز تحت شمول ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی قرار گرفته و همان مجازات ها را دارد. اما اگر همراه با تحریف و انتشار صوت یا تصویر باشد، ممکن است مشمول ماده ۷۴۴ قانون جرایم رایانه ای نیز شود.

درجه مجازات تهدید با اجبار (ماده ۶۶۸) با تهدید عادی (ماده ۶۶۹) یکسان است؟

بله، هر دو جرم تهدید با اجبار (ماده ۶۶۸) و تهدید عادی (ماده ۶۶۹) از جرایم تعزیری درجه ۶ محسوب می شوند. تفاوت اصلی در نوع و جمع یا تخییر مجازات ها و مقید به نتیجه بودن جرم ماده ۶۶۸ است.

جرم تهدید از چه جرایمی محسوب می شود؟ (قابل گذشت یا غیر قابل گذشت)

جرم تهدید (ماده ۶۶۹) از جمله جرایم قابل گذشت است؛ یعنی تعقیب و مجازات آن با شکایت شاکی شروع شده و با گذشت او متوقف می شود.

آیا قاضی می تواند بین شلاق و حبس یکی را انتخاب کند؟

بله، در جرم تهدید (ماده ۶۶۹)، قاضی با توجه به شرایط پرونده و شخصیت مرتکب، اختیار دارد که یکی از مجازات های حبس، شلاق یا جزای نقدی را انتخاب کند. در ماده ۶۶۸ (تهدید با اجبار)، هر دو مجازات حبس و شلاق به صورت توأمان اعمال می شوند.

اگر تهدیدکننده عمل تهدیدآمیز را انجام ندهد، باز هم مجازات می شود؟

بله، جرم تهدید یک جرم مطلق است و برای تحقق آن، لازم نیست که تهدیدکننده، عمل تهدیدآمیز را انجام دهد. صرف بیان تهدید به شرایط قانونی، جرم را محقق ساخته و مرتکب مجازات خواهد شد.