عربستان هم پیست نداشت، اما مدال آسیایی گرفت/ بدترین نتیجه تاریخ دوچرخه سواری را گرفتیم

ناصری در گفت و گو با نادیاتور:

کارشناس دوچرخه سواری گفت: متاسفانه ما در این دوره از رقابت های پیست آسیا، بدترین نتیجه تاریخ را گرفتیم.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری نادیاتور، تیم ملی دوچرخه سواری ایران در حالی در رقابت های قهرمانی آسیایی 2024 هند حاضر شد که هیچ سهمی از مدال های این آوردگاه معتبر نداشت. این تیم در مجموع با ترکیب 8 رکابزن مرد و زن در دو رده سنی بزرگسالان و جوانان در مسابقات به میدان رفت که بهترین عنوانش کسب جایگاه پنجمی بود! هفتم تا سیزدهم هم سایر رتبه هایی بود که دوچرخه سواران کشورمان در دهلی نو به آن دست یافتند.

مجید ناصری، کارشناس باسابقه دوچرخه سواری در تحلیل عملکرد بسیار ضعیف تیم های ملی دوچرخه سواری پیست ایران در مسابقات قهرمانی آسیا به خبرنگار نادیاتور گفت: پاسخ خیلی روشن است، هر چه کنی کشت همان را درو میکنی. ما باید به اندازه توجهی که به این رشته داشتیم و سرمایه ای که برای آن خرج کردیم، انتظار نتیجه داشته باشیم. کسب مدال در رشته ای مثل دوچرخه سواری بر حسب شانس و حادثه نیست. بلکه نیازمند برنامه طولانی مدت است. متاسفانه ما در این دوره از رقابت های پیست آسیا، بدترین نتیجه تاریخ را گرفتیم. آن هم به رغم این که دوچرخه سواری ایران پتانسیل بالایی دارد و تا کنون در میادین مختلف ثابت کرده که با اندک توجه هم می تواند مدال آور باشد.

مربی و مدرس بین المللی دوچرخه سواری با تاکید بر این که دوچرخه سواری پیست ایران در یک دهه اخیر با افت قابل ملاحظه ای مواجه بوده است، ادامه داد: تیم ملی پیست ما سال 78 برای نخستین بار قهرمان آسیا شد. بعد از آن تعداد مدال های ایران برای سالیان طولانی دو رقمی بود تا این که در یک دهه اخیر با تنزل رو به رو شدیم. آن هم فقط به این دلیل که دیگر اهمیتی به پرورش استعداد ها داده نشد و برنامه ریزی هدفمندی برای آینده تیم های ملی وجود نداشت. شرایط در این چند سال گذشته به گونه ای بوده که تیم ها ملی ما گاهی با ترکیب ناقص هم به رقابت های قهرمانی آسیا اعزام شده اند. همه این بی توجهی ها دست به دست هم داده تا امروز شاهد ضعیف ترین عملکرد دوچرخه سواران پیست باشیم. اگر اهمیت بالابردن پرچم کشورمان در میادین بین المللی وجود داشته باشد، مطمینا چنین نتایجی رقم نمی خورد. نباید به این قضیه بی تفاوت باشیم و به این باخت های پشت سر هم عادت کنیم.

وی در واکنش به این سوال که آیا تغییرت مدیریتی در راس فدراسیون در نتایج تیم های ملی دوچرخه سواری پیست تاثیر دارد یا خیر، افزود: یکی از اشکال کار ما این است که می خواهیم نتایج را با عملکرد مدیریتی افراد ارزیابی کنیم. به عقیده من مدیر وقتی برنامه محور باشد و به دوره بعد از خودش هم فکر کند، آن سیستم با چالش مواجه نمی شود. ما اگر با این نگاه برنامه های فدراسیون را در سال های گذشته جلو برده بودیم قطعا این روز ها را نمی دیدیم. کما این که در پاسخ به سوال شما باید به این نکته اشاره کنم که مدیریت قبلی 8 سال در فدراسیون دوچرخه سواری زمان داشت.

فدراسیون دوچرخه سواری یکی از دلایل ناکامی تیم های ملی پیست را در مسابقات قهرمانی آسیایی هند، نبود سخت افزار اعم از پیست چوبی و سرپوشیده برای این رشته عنوان کرده است. ناصری در این باره توضیح داد: به هر حال عدم امکانات هم در نتیجه گیری تیم های ملی مهم است و تاثیر دارد، اما نمی تواند شرط کامل باشد. ما الان از کشور هایی عقب ماندیم که آنها حتی یک پیست ندارند. نمونه اش همین عربستان که در این رقابت ها صاحب مدال شد، اما ما در حال حاضر پنج پیست در کشور داریم. یا امارات که تنها یک پیست سیمانی دارد. ازبکستان نمونه بارز دیگر است. ازبک ها دو تا پیست دارند که کیفیت آن به مراتب از پیست های ما پایین تر است. پس اینجاست که باید بگوییم ما در مقایسه با بعضی از رقبای آسیایی شرایط بهتری داریم و باید فرافکنی را کنار بگذاریم و واقع گرایانه با مسایل برخورد کنیم. آن سالی که ما قهرمان پیست آسیا شدیم به لحاظ سخت افزاری خیلی کمتر از الان بودیم. آن هم در موقعیتی که ژاپن به عنوان حریف ما در آن مقطع 52 پیست خوب داشت. نقد ها باید منصفانه و متناسب با شرایط موجود باشد.

عضو سابق کمیته فنی فدراسیون دوچرخه سواری در پاسخ به این سوال که نفرات ملی پوش از درون رقابت های باشگاهی و کشوری برگزیده می شوند، سطح کیفی رقابت های پیست داخلی را چطور می بینید، عنوان کرد: مطمینا وقتی نتایج تیم ملی به این شکل است، مشخص است که سطح رقابت های باشگاهی هم خیلی کیفی نیست و استقبال خوبی از آن نمی شود. وقتی مسابقات در زمان خودش برگزار نمی شود، آموزشگاه های در بحث استعداد یابی درست عمل نکنند، شیوه برگزاری رقابت های قهرمان کشوری اصولی نباشد، به مرور عملکرد هیات های استانی هم ضعیف می شود. در حال حاضر به خاطر شیوه ای که در فدراسیون برای حضور در رقابت های کشوری وجود دارد خیلی از نفرات نمی توانند وارد تیم ملی شوند. همین موضوع باعث دلسردی و بی انگیزگی نفرات می شود تا مسابقات داخلی رونق چشمگیری نداشته باشد.

ناصری در پایان در واکنش به بحث جذب مربی خارجی برای برون رفت از این وضعیت گفت: ما در دوره های زیادی با مربی داخلی عملکرد خوبی در مسابقات آسیایی داشتیم، اما منکر استفاده از مربی خارجی و مطابق با علم روز دنیا هم نیستیم. متاسفانه عدم حضور در تورنمنت های تدارکاتی بین المللی هم مزید بر علت شده است. امیدواریم که شرایط به این شکل باقی نماند و به زودی شاهد توحل در تیم های ملی دوچرخه سواری پیست باشیم.