چگونه ارتش چین به آرامی کنترل اقیانوس آرام را به دست می گیرد

به گزارش نادیاتور مجله نیوزویک در گزارشی با عنوان «زیرساخت استفاده دوگانه چین در اقیانوس آرام» می نویسد: بر اساس تحقیقات صورت گرفته این پروژه ها ماهیت های غیرنظامی هستند اما در واقع «اقدامات پیشرفته استراتژیک» هستند که حدود ۳۰۰۰ مایل از پاپوآ گینه نو واقع در شمال استرالیا تا ساموآ که حدود ۴۰ مایل دورتر از قلمرو ایالات متحده در ساموآی آمریکایی در پلینزی قرار دارد امتداد یافته اند. این جزایر دورافتاده و پراکنده اقیانوس آرام زمانی برای استراتژی جنگی آمریکا در جنگ جهانی دوم حیاتی بودند و می توانستند در درگیری جهانی بعدی نیز نقش داشته باشند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان که این گزارش را نوشته می گوید: «سوال این نیست که آیا چین یک سیستم لجستیک نظامی-غیر نظامی را در اقیانوس آرام تکمیل خواهد کرد یا نه بلکه این است که چه زمانی این کار را انجام می دهد. این شبکه استراتژیک دو دهه قبل شروع به رشد کرد و امروز در ابتکارعمل کمربند و جاده که یک طرح زیرساختی جهانی است ادغام شده است.»

وی ادامه داد: «این ابتکارعمل هم یک زیرساخت و هم یک وسیله برای نفوذ استراتژیک با استفاده دو منظوره است که توانمندی چین را افزایش می دهد. این شبکه در نهایت می تواند عملیات آمریکا و متحدانش را در مناطق وسیعی از اقیانوس آرام دشوار کرده و حمله چین به تایوان را که حزب کمونیست آن را بخشی از قلمرو چین می داند آسان تر کند.»

این کارشناس در ادامه گفت: «هدف پکن تغییر شکل پویایی قدرت منطقه ای و به چالش کشیدن ائتلاف های تحت رهبری آمریکا و متحدان سنتی ایالات متحده در منطقه شامل ژاپن کره جنوبی فیلیپین استرالیا و نیوزیلند است که آنها را وادار می کند تا در شراکت های امنیتی خود با ایالات متحده تجدیدنظر کنند؛ اقدامی که به نفع چین است.»

چین در یکسری از اولین اقداماتی که از اواسط سال ۲۰۲۴ شروع کرد که باعث شگفتی کشورهای اقیانوس آرام شد یک موشک بالستیک از استان «هاینان» واقع در جنوب چین شلیک کرد که در اقیانوس آرام فرود آمد. همچنین برگزاری یکسری رزمایش ها با گلوله واقعی در دریای تاسمانی بین نیوزیلند و استرالیا انجام داد که باعث انحراف پروازهای تجاری هوایی شد. پکن همچنین یکسری از ناوهای خود را به سمت استرالیا فرستاد.

وزارت دفاع چین همچنین اعلام کرده که رزمایش های دریایی این کشور دور از استرالیا انجام شد و تمامی رزمایش ها با گلوله واقعی با اعلام هشدار و بر اساس قوانین بین الملل انجام شدند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان در تحقیقات خود همچنین ۳۹ مورد فعالیت استراتژیک از سوی چین انجام داده است. این اقدامات در ۱۱ کشور جزیره ای واقع در اقیانوس آرام انجام شد که حدود دو سوم از ۱۸ کشور منطقه ای را تشکیل می دهند. در میان این پروژه ها می توان به ۲۶ مورد ساخت فرودگاه اشاره کرد. همچنین دستکم ۱۲ فرودگاه اکنون می توانند بزرگترین هواپیمای ترابری نظامی چین به نام Y-۲۰ را در خود جای دهند.

یک مکان کلیدی در این زمینه پاپوآ گینه نو با جمعیت ۱۲ میلیون نفر بود که ۲۱ پروژه از جمله پروژه ای در فرودگاه «موموت» از سوی چین در آن انجام شد و یک پایگاه بالقوه به پکن داده تا بتواند عملیات آمریکا را زیر نظر داشته باشد و همچنین بتواند ماموریت های مشترک بین آمریکا و شرکای منطقه ای را رهگیری کند. به عبارت دیگر چین با این پروژه ها در پاپوآ گینه نو می تواند نفوذ بیشتری در منطقه پیدا کند و بر فعالیت های نظامی ایالات متحده نظارت دقیق تری داشته باشد.

البته در میان یکسری از کشورهای منطقه انتقادهایی بابت برنامه های چین وجود داشته است مانند نیوزیلند و استرالیا و به گفته یکی از مسئولان در بنیاد دفاع دموکراسی ها در واشنگتن دی.سی که سال جاری میلادی در کنگره درباره منافع ملی آمریکا در منطقه اقیانوس آرام شهادت داد اگر بحرانی درباره تایوان اتفاق بیفتد پیامدهایی به وجود می آید.

وی افزود: «اگر اتفاقی درباره تایوان بیفتد فضای کمی برای کشورهای دیگر خواهد ماند. ظرفیت های دریایی چین در حال حاضر از متحدان آمریکا در منطقه بزرگتر و بیشتر است.»

از طرف دیگر «وانواتو» محل استقرار یک پایگاه دریایی بزرگ ایالات متحده در جنگ اقیانوس آرام همچنین یک مکان حیاتی برای زیرساخت های مخفی چین بوده است به طوری که گروه ساختمانی دولتی شانگهای اسکله ای را در بندر «لوگانویل» تقریبا به مساحت ۱۲۰۰ فوت گسترش داده و این ساخت و ساز به چین اجازه داده کشتی های جنگی باری و ناوهای خود را در آن مستقر کند.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان در این باره گفت: «گذشته بندر لوگانویل به عنوان یکی از پایگاه های نیروی دریایی آمریکا در منطقه پاسیفیک در خلال جنگ جهانی دوم باعث شده تا چین آن را مکانی برای فعالیت های نظامی آتی خود ببیند چون چین تنها کشوری است که برای داشتن این بندر پول می دهد. ساخت اسکله این بندر با وام ۹۷ میلیون دلاری از بانک دولتی چین انجام شده است.»

چین به قدری به این بندر علاقه مند است که در اکتبر ۲۰۲۴ دو کشتی جنگی نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق در اولین استقرار ناوشکن ها با موشک هدایت شونده نوع ۰۵۵ و نوع ۰۵۲D وارد پایتخت وانواتو شدند.

در سال ۲۰۰۸ وانواتو میزبان پروژه ای توسط شرکت ارتباطی هوآوی برای اتصال آژانس های دولتی وانواتو از طریق شبکه فیبر نوری بود. این پروژه و ارتقاء آن ۱۳ سال طول کشید.

«دومینیگو آی-کوی یانگ» یکی از دستیاران تحقیقات دفاعی و دفاع ملی تایوان گفت: «از آنجا که کارمندان شرکت هوآوی روابط قوی با ارتش و اطلاعات چین دارند نگرانی هایی درباره خطرات امنیتی بالقوه به وجود آمده است.»

ساموآ نیز میزبان پروژه های بندر فرودگاه و فناوری اطلاعات چین بوده است. چین البته تجارت مختصری با ساموا دارد اما این مساله هم سوالاتی را درباره منافع پکن در این منطقه ایجاد می کند.

به گفته این تحلیلگر شیلات در منطقه پاسیفیک راه را به روی شبکه های گسترده ماهیگیری و دریانوردری غیر نظامی چین باز کرده است. چین احتمالا استفاده خود از شبه نظامیان دریایی و گروه های غیرنظامی مسلح را از دریاهای چین شرقی و جنوبی تا تنگه تورس گسترش خواهد داد.

پایان خبر نادیاتور