چگونه شلاق می زنند

اجرای حکم شلاق در نظام قضایی ایران، فرآیندی دقیق و دارای جزئیات قانونی و عملیاتی است که هم در دسته مجازات های حدی و هم تعزیری قرار می گیرد. این مجازات، صرف نظر از نوع آن، با رعایت ضوابط خاصی انجام می شود تا ضمن اجرای عدالت، کرامت انسانی نیز مورد توجه قرار گیرد و از هرگونه آسیب فراتر از حد مجازات جلوگیری شود. درک صحیح از نحوه و شرایط اجرای این حکم، برای همه کسانی که به دنبال شناخت عمیق نظام قضایی و مجازات های کیفری هستند، ضروری است.

شلاق به عنوان یکی از مجازات های مقرر در شرع و قانون، دارای ابعاد مختلفی است که از تعریف صرفاً حقوقی فراتر می رود و به جزئیات اجرایی آن نیز مربوط می شود. این مجازات، بسته به نوع جرم ارتکابی، می تواند ماهیت حدی (با تعداد ضربات ثابت و معین در شرع) یا تعزیری (با تعداد ضربات متغیر و تعیین شده توسط قانون گذار یا قاضی) داشته باشد. آشنایی با این تفاوت ها و همچنین آگاهی از نحوه عملیاتی و فیزیکی اجرای حکم شلاق، شامل ابزار مورد استفاده، وضعیت محکوم در حین اجرا، محل نواختن ضربات و موانع قانونی اجرای آن، به درک جامع تری از این پدیده قضایی کمک می کند. هدف از این بررسی، ارائه یک راهنمای کامل و مستند است که ابهامات موجود در زمینه اجرای حکم شلاق را برطرف سازد و تصویری روشن و دقیق از این فرآیند ارائه دهد.

مبانی قانونی و انواع شلاق: تفاوت ها و کاربردها

مجازات شلاق، ریشه های عمیقی در فقه اسلامی و قوانین کیفری ایران دارد و به دو دسته اصلی حدی و تعزیری تقسیم می شود. این تقسیم بندی نه تنها در تعریف و مبنای مشروعیت، بلکه در نحوه تعیین میزان، شرایط اجرا و امکان تخفیف یا تبدیل آن تفاوت های اساسی دارد.

شلاق حدی: مجازاتی مقطوع و شرعی

شلاق حدی به آن دسته از مجازات هایی اطلاق می شود که میزان و نوع آن به صراحت در شرع اسلام تعیین شده است و قاضی در تعیین تعداد ضربات آن هیچ گونه اختیاری ندارد. این مجازات ها برای جرائم خاصی وضع شده اند که از گناهان کبیره محسوب می شوند و ارتکاب آن ها تبعات اجتماعی و اخلاقی وسیعی دارد.

• تعریف و مصادیق: شلاق حدی مجازاتی است که حدود آن در قرآن یا سنت معین شده و شامل جرائمی نظیر زنای غیرمحصنه (۱۰۰ ضربه)، شرب خمر (۸۰ ضربه)، قذف (۸۰ ضربه) و تفخیذ (۱۰۰ ضربه) می شود.
• تعداد ضربات: تعداد ضربات در مجازات حدی کاملاً مقطوع و ثابت است و به هیچ وجه توسط قاضی یا سایر مقامات قضایی قابل تغییر نیست. برای مثال، حد شرب خمر همیشه ۸۰ ضربه و حد زنای غیرمحصنه ۱۰۰ ضربه است.
• شرایط سقوط یا تخفیف: اگرچه حدود الهی معمولاً ثابت و تغییرناپذیر هستند، اما در برخی شرایط خاص، امکان سقوط یا تخفیف آن ها وجود دارد. مهم ترین مورد توبه صادقانه محکوم قبل از اثبات جرم در دادگاه است. همچنین، در برخی موارد فقهی، اثبات نشدن دقیق شرایط یا ایجاد شبهه می تواند منجر به درء حد و عدم اجرای آن شود.

شلاق تعزیری: مجازاتی متغیر با اختیار قاضی

شلاق تعزیری برخلاف شلاق حدی، مجازاتی است که میزان آن توسط قانون گذار یا قاضی تعیین می شود و برای جرائمی به کار می رود که حد شرعی خاصی برای آن ها مشخص نشده است. این نوع شلاق انعطاف پذیری بیشتری در اجرا و تعدیل دارد.

• تعریف و مصادیق: شلاق تعزیری برای جرائمی مقرر شده است که مفسده ای در جامعه ایجاد می کنند، اما جزو حدود شرعی نیستند. مثال های بارز آن شامل روابط نامشروع مادون زنا (مثلاً بوسیدن یا هم آغوشی)، توهین به مقدسات، برخی انواع سرقت های غیرحدی، قمار و برخی دیگر از تخلفات اجتماعی می شود.
• تعداد ضربات: تعداد ضربات شلاق تعزیری دارای حداقل و حداکثر است که در قانون مشخص شده است (مثلاً از ۳۱ تا ۷۴ ضربه برای روابط نامشروع). قاضی با توجه به اوضاع و احوال پرونده، شخصیت مجرم، سوابق وی و میزان تاثیر جرم، میزان دقیق ضربات را در این بازه تعیین می کند.
• امکانات ویژه: یکی از ویژگی های بارز شلاق تعزیری، قابلیت تخفیف، تعلیق و حتی تبدیل به مجازات های دیگر مانند جزای نقدی است. این امکانات به قاضی اجازه می دهد تا با در نظر گرفتن مصالح فردی و اجتماعی، حکم عادلانه تری صادر کند. به عنوان مثال، در صورت رضایت شاکی یا حسن سابقه محکوم، ممکن است مجازات تخفیف یابد یا به طور کامل به تعلیق درآید یا به جزای نقدی تبدیل شود که اصطلاحاً به آن خرید شلاق گفته می شود.

تفاوت بنیادین شلاق حدی و تعزیری در قطعیت و انعطاف پذیری آن هاست؛ حدی غیرقابل تغییر و شرعی است، در حالی که تعزیری متغیر و مبتنی بر مصلحت قضایی است.

گام به گام: نحوه عملیاتی و فیزیکی اجرای حکم شلاق

اجرای حکم شلاق، فراتر از یک تصمیم قضایی، یک فرآیند اجرایی دقیق است که نیازمند رعایت جزئیات فنی و حقوقی متعددی است. هدف این مرحله، تضمین اجرای صحیح و عادلانه حکم، ضمن حفظ کرامت و سلامت محکوم است. این فرآیند از آماده سازی های اولیه آغاز شده و تا نواختن ضربات و شمارش آن ها ادامه می یابد.

آماده سازی پیش از اجرا

قبل از هرگونه اقدام برای اجرای حکم شلاق، مجموعه ای از مراحل آماده سازی ضروری است که اطمینان از قانونی بودن و آمادگی کامل را فراهم می آورد.

• حضور قاضی ناظر و نماینده دادستان: برای نظارت بر صحت اجرای حکم و اطمینان از رعایت کلیه موازین قانونی و شرعی، حضور قاضی ناظر (قاضی اجرای احکام) و نماینده دادستان در محل اجرا الزامی است. این افراد مسئول هستند تا از هرگونه تخلف یا اشتباه در فرآیند اجرا جلوگیری کنند.
• نقش پزشکی قانونی: پیش از اجرای حکم، محکوم باید توسط پزشکی قانونی معاینه شود تا سلامت جسمانی وی تایید گردد. این اقدام به منظور اطمینان از عدم وجود بیماری هایی که اجرای شلاق می تواند برای آن ها خطرناک باشد (مانند بیماری قلبی، شکستگی، بارداری و غیره) انجام می شود. در صورت تایید بیماری، اجرای حکم به تعویق می افتد.
• آماده سازی محل اجرا: محل اجرای حکم شلاق عموماً زندان یا اماکن خاصی است که برای این منظور تعیین شده اند. اصل بر عدم اجرای حکم در ملاءعام است، مگر در موارد بسیار خاص و با تشخیص مراجع قضایی ذی صلاح که جنبه عبرت آموزی عمومی مدنظر باشد. محل باید دارای شرایط مناسب و عاری از هرگونه آلودگی یا خطر باشد.
• حضور مامور اجرا: اجرای حکم توسط مامور مخصوصی انجام می شود که مهارت و آموزش لازم را در این زمینه دیده است. نکته مهم این است که مامور اجرا برای محکومان مرد، باید مرد و برای محکومان زن، باید زن باشد. این اصل به منظور حفظ حریم خصوصی و کرامت محکومان، به ویژه زنان، رعایت می شود.

ابزار و شیوه نواختن ضربات

نحوه وارد آوردن ضربات و ابزاری که برای این کار استفاده می شود، تحت ضوابط خاصی قرار دارد تا از هرگونه آسیب جدی و فراتر از مجازات تعیین شده جلوگیری شود.

• توصیف ابزار: ابزار مورد استفاده برای شلاق، غالباً یک ترکه (شاخه درخت بدون گره و پوست، یا چوب نازک) یا شلاق چرمی نازک و سبک است. این ابزار باید به گونه ای باشد که ضمن ایجاد درد و تادیب، منجر به جراحت، خونریزی، شکستگی استخوان یا هرگونه آسیب دائمی به بدن نشود.
• تاکید بر عدم جراحت، خونریزی یا شکستگی: آیین نامه ها و فتاوی فقهی به وضوح بر این نکته تأکید دارند که ضربات شلاق نباید منجر به پارگی پوست، خونریزی یا هرگونه شکستگی استخوان شود. هدف اصلی، درد و تأدیب است، نه تخریب جسمی.
• نحوه وارد آوردن ضربات: ضربات باید متوسط باشد؛ نه آنقدر محکم که پوست را پاره کند و گوشت را مجروح سازد و نه آنقدر سبک که اثری از آن باقی نماند و جنبه تأدیبی خود را از دست بدهد. مامور اجرا باید مهارت لازم را در نواختن ضربات با شدت مناسب داشته باشد.

وضعیت جسمانی و پوشش محکوم در حین اجرا

نحوه قرار گرفتن محکوم و نوع پوشش وی در حین اجرای حکم نیز دارای قواعد خاصی است تا از تعرض بیش از حد به حریم خصوصی جلوگیری شود.

• حالت: برای مردان، در بسیاری از موارد حکم به صورت ایستاده اجرا می شود. اما برای زنان، اجرای حکم همواره به صورت نشسته است. همچنین، در برخی موارد خاص برای مردان (مانند ضعف جسمانی شدید) ممکن است حالت نشسته اتخاذ شود.
• پوشش: محکوم در حین اجرای شلاق، لزوماً باید دارای لباس و پوشش مناسب باشد. این پوشش باید از نمایان شدن بدن جلوگیری کند. برای زنان، پوشش کامل تری الزامی است و لباس باید به گونه ای باشد که مانع از تماس مستقیم شلاق با بدن شود و از پشت لباس ضربه نواخته شود.

شمارش و توزیع ضربات

صحت شمارش و توزیع مناسب ضربات بر بدن، از دیگر ملاحظات حیاتی در اجرای حکم شلاق است.

• نحوه شمارش دقیق ضربات: برای اطمینان از اجرای صحیح حکم و مطابقت با تعداد ضربات تعیین شده در رأی دادگاه، شمارش دقیق هر ضربه از اهمیت بالایی برخوردار است. قاضی ناظر و نماینده دادستان بر این شمارش نظارت می کنند.
• توزیع ضربات بر بدن: ضربات شلاق باید به صورت غیرمتمرکز و بر قسمت های مختلف بدن نواخته شود. محل های مجاز برای اجرای شلاق عموماً پشت، شانه ها و باسن است. ممنوع است که ضربات بر نقاط حساس و خطرناک بدن نظیر صورت، سر، آلت تناسلی، شکم، قلب و سایر نقاطی که ممکن است منجر به آسیب جدی یا مرگ شود، نواخته شود. توزیع یکنواخت ضربات به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی متمرکز و شدید است.

تمایز در اجرا: شلاق زنان و مردان

با وجود اینکه مجازات شلاق برای هر دو جنسیت قابل اجرا است، اما آیین نامه ها و رویه های قضایی برای حفظ کرامت و تفاوت های جسمانی، تمایزاتی را در نحوه اجرای آن برای زنان و مردان قائل شده اند. این تمایزات به ویژه در مورد حالت، پوشش، مامور اجرا و محل نواختن ضربات مشهود است.

اجرای حکم شلاق برای زنان

شرایط اجرای شلاق برای زنان به مراتب با دقت و حساسیت بیشتری همراه است تا از هرگونه تعرض اضافی یا آسیب روحی و جسمی جلوگیری شود.

• حالت: طبق ماده ۳۲ آیین نامه نحوه اجرای احکام شلاق، اجرای حد محکومین اناث (زنان) همواره به نحو نشسته انجام می شود. این وضعیت به دلیل حفظ حجب و حیا و کرامت زن است.
• پوشش: زنان در حین اجرای شلاق باید دارای پوششی باشند که تمام بدن آن ها را بپوشاند و مانع از تماس مستقیم شلاق با بدن شود. این پوشش، که معمولاً شامل لباسی ضخیم است، به عنوان یک حائل فیزیکی عمل می کند.
• مامور اجرا: صرفاً مامور زن اجازه اجرای حکم شلاق بر زنان را دارد. این تدبیر برای حفظ حریم خصوصی و جلوگیری از هرگونه سوء استفاده یا تعرض غیرمجاز است.
• محل ضربات: ضربات شلاق بر زنان از ناحیه شانه تا پایین کمر، به صورت مساوی و غیرمتمرکز در تمام این نقاط نواخته می شود. تمرکز ضربات بر یک نقطه خاص ممنوع است.
• حضور مردان: در زمان اجرای حکم شلاق برای زنان، حضور مردان در محل اجرا مطلقاً ممنوع است. این قانون به شدت رعایت می شود تا کرامت و حریم شخصی زنان به طور کامل حفظ شود.

اجرای حکم شلاق برای مردان

در مورد مردان نیز، با وجود برخی تفاوت ها، اصول کلی حفظ کرامت و عدم آسیب رسانی جدی رعایت می شود.

• حالت: برای مردان، حالت معمولاً ایستاده است، مگر در شرایط خاص جسمانی که پزشک قانونی حالت نشسته را توصیه کند.
• پوشش: مردان نیز باید با لباس معمولی که قسمت های اصلی بدن آن ها را بپوشاند، تحت مجازات قرار گیرند. پوشش نباید آنقدر ضخیم باشد که تأثیر مجازات را به کلی از بین ببرد، و نه آنقدر نازک که منجر به آسیب های پوستی غیرمجاز شود.
• محل ضربات: ضربات شلاق بر مردان عموماً بر پشت، باسن و سایر قسمت های مجاز بدن نواخته می شود. تاکید بر عدم تمرکز ضربات بر یک نقطه و پرهیز از نواختن بر نقاط حساس یا خطرناک بدن، همچنان پابرجاست.

موانع، شرایط تعویق، تعلیق و تبدیل حکم شلاق

اجرای حکم شلاق، با وجود قطعیت خود، در برخی شرایط ممکن است با موانعی مواجه شود که منجر به تعویق، تعلیق یا حتی تبدیل آن به مجازات دیگر گردد. این موارد عمدتاً برای حفظ سلامت و رعایت شرایط خاص محکومان پیش بینی شده اند و در قوانین آیین دادرسی کیفری به تفصیل بیان شده اند.

موانع قانونی و شرعی اجرا (تعویق اجرای حکم)

در برخی موقعیت ها، اجرای حکم شلاق بلافاصله امکان پذیر نیست و باید به زمان دیگری موکول شود. این موانع اغلب با سلامت جسمانی و روانی یا شرایط ویژه محکوم مرتبط هستند.

• بیماری جسمی یا روانی محکوم: اگر محکوم به بیماری جسمی یا روانی مبتلا باشد و اجرای شلاق منجر به تشدید بیماری یا تأخیر در بهبود وی شود، اجرای حکم به دستور قاضی ناظر به تعویق می افتد. پزشکی قانونی در این زمینه نقش کلیدی دارد و باید وجود بیماری و تأثیر شلاق بر آن را تأیید کند. این شامل دو حالت می شود:
  1. امید به بهبود: اگر امید به بهبودی باشد، اجرای حکم تا زمان بهبودی به تعویق می افتد.
  2. عدم امید به بهبود: اگر بهبودی حاصل نشود و بیماری دائمی باشد، قاضی اجرای احکام پرونده را برای تبدیل به مجازات مناسب تر (مانند جزای نقدی) به مرجع صادرکننده رأی قطعی ارسال می کند.
• بارداری و دوران شیردهی زنان: اجرای حکم شلاق بر زنان باردار و همچنین در دوران شیردهی (تا پایان دو سالگی طفل)، مطلقاً ممنوع است و باید تا زمان رفع این موانع به تعویق افتد.
• ایام حیض و استحاضه برای زنان: در فقه اسلامی و قوانین، اجرای شلاق بر زنان در ایام حیض و استحاضه جایز نیست و باید تا پایان این دوره به تعویق افتد.
• شرایط محیطی نامناسب: اجرای حکم در شرایط محیطی نامناسب مانند سرمای یا گرمای بسیار شدید که ممکن است به سلامت محکوم آسیب برساند، به تعویق می افتد.
• بیهوشی محکوم در حین اجرا: اگر محکوم در حین اجرای حکم شلاق بیهوش شود، اجرای حکم باید متوقف و تا زمان به هوش آمدن وی و تأیید پزشک به تعویق افتد.

تعلیق، تخفیف و تبدیل مجازات (عمدتاً در شلاق تعزیری)

برخلاف مجازات های حدی که انعطاف پذیری بسیار کمی دارند، مجازات های تعزیری امکانات بیشتری برای تعلیق، تخفیف و تبدیل ارائه می دهند.

• شرایط و مراجع قانونی برای درخواست تعلیق مجازات: در جرائم تعزیری، اگر محکوم دارای حسن سابقه باشد، ابراز پشیمانی کند، و دادگاه تشخیص دهد که تعلیق مجازات به صلاح وی و جامعه است، می تواند اجرای قسمتی یا تمام مجازات شلاق را برای مدت معینی (مثلاً ۲ تا ۵ سال) به تعلیق درآورد. در صورت عدم ارتکاب جرم جدید در این دوره، مجازات تعلیق شده به طور کلی لغو می شود.
• مفهوم خرید شلاق (تبدیل شلاق به جزای نقدی): اصطلاح خرید شلاق به معنای پرداخت پول به جای تحمل ضربات شلاق تعزیری است. این امر در صورتی امکان پذیر است که قاضی تشخیص دهد اجرای شلاق به سلامت محکوم آسیب می رساند، یا محکوم دارای سوابق کیفری نباشد و شرایط دیگری مانند ابراز پشیمانی و جبران خسارت فراهم باشد. این تبدیل با نرخ مشخصی (مثلاً هر سه ضربه شلاق معادل مبلغی جزای نقدی) انجام می شود و میزان آن توسط قانون گذار تعیین می گردد.
• نقش رضایت شاکی در کاهش یا تبدیل مجازات های تعزیری: در جرائم تعزیری که دارای شاکی خصوصی هستند (مانند توهین)، رضایت شاکی می تواند نقش مهمی در کاهش، تخفیف یا حتی تبدیل مجازات شلاق به مجازات دیگر داشته باشد. قاضی با در نظر گرفتن رضایت شاکی، می تواند در میزان مجازات تعدیل ایجاد کند.

اعتراض به حکم شلاق و رویه های قانونی

هر محکومی در نظام قضایی ایران، حق دارد نسبت به حکمی که علیه او صادر شده است، اعتراض کند. حکم شلاق نیز از این قاعده مستثنی نیست و محکوم علیه می تواند در مهلت های قانونی مقرر، به آن اعتراض کرده و درخواست تجدیدنظرخواهی یا فرجام خواهی نماید. این فرآیند، فرصتی برای بازبینی پرونده و اطمینان از صحت و عدالت حکم صادر شده فراهم می کند.

حق اعتراض به حکم شلاق، مانند سایر احکام کیفری، برای محکوم محفوظ است. مهلت های قانونی برای اعتراض به احکام بدوی، معمولاً بیست روز از تاریخ ابلاغ حکم برای افراد مقیم ایران و دو ماه برای افراد مقیم خارج از کشور است. در این مدت، محکوم می تواند درخواست تجدیدنظرخواهی خود را به دادگاه تجدیدنظر استان ارائه دهد. در صورت عدم پذیرش تجدیدنظرخواهی، یا اگر حکم از ابتدا توسط دادگاه تجدیدنظر صادر شده باشد و شرایط قانونی فراهم باشد، امکان فرجام خواهی در دیوان عالی کشور نیز وجود دارد.

مراحل تجدیدنظرخواهی شامل ارسال پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان است که در آنجا هیئت قضایی متشکل از حداقل سه قاضی، پرونده را مجدداً بررسی می کنند. آن ها می توانند حکم بدوی را تأیید، نقض یا اصلاح کنند. در موارد خاص و پیچیده تر، فرجام خواهی در دیوان عالی کشور آخرین مرحله رسیدگی قضایی است که تنها به بررسی جنبه های قانونی و شکلی حکم می پردازد و وارد ماهیت قضیه نمی شود.

رای دیوان عالی کشور، در مواردی بر ضرورت حضور دادستان یا نماینده وی در جلسات دادرسی که منجر به صدور حکم شلاق می شود، تأکید کرده است. عدم رعایت این اصل می تواند به نقض رأی منجر شود و فرآیند دادرسی را مجدداً آغاز کند.

تجربه نشان داده است که در برخی پرونده ها، به دلیل عدم رعایت دقیق تشریفات قانونی در مراحل اولیه دادرسی یا اجرای حکم (مانند عدم حضور نماینده دادستان، یا اجرای حکم قبل از قطعیت آن)، احکام شلاق در مراحل تجدیدنظر یا دیوان عالی کشور نقض شده اند. این موارد بر اهمیت رعایت دقیق آیین نامه ها و قوانین در تمام مراحل قضایی، از جمله اجرای احکام، صحه می گذارند. به عنوان مثال، در پرونده ای که حکمی مبنی بر ۹۹ ضربه شلاق تعزیری برای رابطه نامشروع صادر شده بود، با اعتراض شاکی (که مجازات را کم می دانست) و بررسی دیوان عالی کشور، مشخص شد که حکم قبل از قطعیت اجرا شده و همچنین نماینده دادستان در جلسه دادرسی حضور نداشته است. این امر منجر به نقض رأی و اعاده پرونده برای رسیدگی مجدد گردید. این نمونه ها نشان دهنده پیچیدگی ها و اهمیت رعایت دقیق جزئیات قانونی در این گونه پرونده ها است.

نتیجه گیری: جمع بندی نکات کلیدی

اجرای حکم شلاق، چه از نوع حدی و چه تعزیری، فرآیندی نیست که تنها به صدور یک رأی قضایی محدود شود، بلکه مجموعه ای از ملاحظات قانونی، فقهی و اجرایی دقیق را در بر می گیرد. در این مقاله به بررسی جامع و تخصصی چگونه شلاق می زنند پرداختیم و ابعاد مختلف این مجازات را از مبانی قانونی و تفاوت های شلاق حدی و تعزیری گرفته تا جزئیات عملیاتی و فیزیکی اجرای آن تشریح کردیم. تاکید شد که اجرای حکم شلاق نیازمند آماده سازی های پیش از اجرا، استفاده از ابزار مناسب و نواختن ضربات با شدت متوسط، و رعایت دقیق وضعیت جسمانی و پوشش محکوم است. همچنین، تمایزات در اجرای حکم برای زنان و مردان، به ویژه در مورد حالت (نشسته برای زنان)، مامور اجرا (زن برای زنان) و ممنوعیت حضور مردان در اجرای حکم زنان، مورد بررسی قرار گرفت.

علاوه بر این، موانع قانونی و شرعی که می توانند منجر به تعویق اجرای حکم شوند (مانند بیماری، بارداری یا شرایط محیطی نامناسب) و همچنین امکانات قانونی برای تعلیق، تخفیف و تبدیل مجازات شلاق تعزیری (مانند خرید شلاق و نقش رضایت شاکی) به تفصیل توضیح داده شدند. در نهایت، حق اعتراض به حکم شلاق و رویه های قانونی مربوط به تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی، به عنوان تضمینی برای عدالت و بازبینی قضایی، مورد تأکید قرار گرفت.

درک دقیق این جنبه ها، نه تنها به شفاف سازی یکی از حساس ترین ابعاد نظام قضایی کمک می کند، بلکه بر اهمیت رعایت کرامت انسانی، حتی در فرآیند اجرای مجازات، صحه می گذارد. هدف نهایی، ارائه اطلاعاتی جامع و دقیق بود تا مخاطب، چه متخصص حقوقی و چه فردی کنجکاو، بتواند درکی عمیق و مستند از این جنبه از قوانین کیفری ایران به دست آورد و بداند که اجرای حکم شلاق چگونه و تحت چه شرایطی انجام می شود.